СУЗАН

Дигар ту маро ба кофтан кай ёбй,
Дар тудаи коҳи хотират чун сузан.
Он гуна фаромуши худам гардидам,
Ҳайрон шудаям, ки хас бувам ё оҳан?

Чун ришта ҳамеша аз қафоям будй,
Дар чоку бахияи матои қисмат.
Ту канда шудию ман чудо афтодам,
Во фарёдо зи раъшаҳои қисмат.

Гар бо ту шукуфтарую хандон будам,
Бе ту бихурад занги ғамат андомам.
"Хушномаки ман, илоҳй садсола шавй",
Дар тудаи коҳи хотират гумномам.