ОШИҚИ ДЕРИНАРО ФАРЁД КУН

(Барои Г. С.)

Ошиқи девонаатро ёд кун,
Ҳар гаҳе аз мастиҳо бехуд шавй.
Кучаҳои шаҳри моро ёд кун,
Ҳар кучо, бо ҳар касе, ки меравй.

Роҳдури интизоре ёд кун,
Ҳар гаҳе ки интизорй мекашй.
Аз ҳама озорҳоят ёд кун,
З-ошиқе гар ранчу хорй мекашй.

Ташнакомиҳои манро ёд кун,
Бусамастеро намой масттар.
Шомҳои равшани мо ёд кун,
Шаб чу ояд ногаҳону бехабар.

Офтоби ишқи моро ёд кун,
Ҳар ғурубе фориғ аз ташвишҳо.
Нушҳои хурдаи мо ёд кун,
Гар хурй аз дасти қисмат нешҳо.

Суратамро руи болинат бимон
Ашк резу ашк резу ёд кун.
Нимашаб аз бистари танҳоият,
Ошиқи деринаро фарёд кун.
Соли 1979.