четверг, 30 октября 2008 г.

НАХУШКАД ШОХАИ ДАСТОНИ МОДАР!

Чу набвад тифл даври хони модар,
Бимонад дар гулуяш нони модар.

Биларзад чони ман, чонаш биларзад,
Барои он, ки ҳастам чони модар.

Савоби мо, гуноҳи мо ба душаш,
Қавитар нест аз имони модар.

Ҳама шодии олам ҳеч бошад,
Ба чашмам бе лаби хандони модар.

Чаҳон бе меҳрубон модар чаҳим аст,
Биҳиште ҳаст дар даврони модар.

Ба тифлй бодаи бе дарди сар буд,
Шароби соғари пистони модар.

Барои он, ки руи тифл бинад,
Басо гирад ачал домони модар.

Бубахшад ройгон чонаш ба моён,
Худоро нест ин эҳсони модар.

Намонад ҳеч гаҳ бе меваи умр,
Нахушкад шохаи дастони модар!
Соли 1984.

Комментариев нет: