Дар бистари ғарибиям

Дар бистари ғарибиям имшаби боронй,
Хобида буд духтари шоҳи парии Ишқ.
Беруни дар таронаи борон танин дошт,
Буд андаруни хонаам ҳарфи дарии Ишқ.

Дар муйи анбарини у буйи биҳишт буд,
Пеши бари кушодааш чои намози дил.
Чашмони нозпарвараш махмуру бусахоҳ,
Ҳайрони диданаш ҳаме чашмони бози дил.

Гуфто: чароғро бикуш, то хоб оядам,
Хуршеди руйи у вале хоби маро рабуд.
Монанди шеъри тозае дар сафҳаи сапед,
Кардам баёзи гарданаш аз бусаҳо кабуд.

Чун туҳфае ба рузадор аз пушти Куҳи Қоф,
Ду ноки у макидаму бастам даҳони худ.
Субҳ омаду ба гуши ман бонги азон расид,
Поён расид қисса ҳам, У буд ё набуд?!Рамазони соли 2002.