БО ТУ ГАР БИГЗАРАД ЧАВОНИЯМ…

Бо ҳама ранчу бо ҳама озор,
Нест қалбам зи ишқи ту безор.
Дустат дорам аз ҳама бисёр,
Ту ҳам, эй дуст, дустам медор.

Ҳардуи мо на тифли нодонем,
Ишқбозй чй ҳаст, медонем.
Пас чаро рашкро намеронем,
Чони худ дар азоб мемонем?!

Чй зарур аст дурию парҳез?
Аз ҳама су ба суи ман бигрез.
Дастҳоят ба гарданам овез,
Дар дилам шавқи тозае ангез.

Бо ту хуш бод меҳрубониям!
Бе ту бад бод зиндагониям!
Бо ту гар бигзарад чавониям,
Бо дусад марг човидониям!
Соли 1984.