РУЗҲОИ ЗИНДАИ МАН

Як-ду рузи рафтаи ман зиндаанд,
Дар хаёлу дар дили як ошно.
Як-ду рузи умри ман тобандаанд,
Ҳамчу нури маҳфили як ошно.

Як-ду рузе, гуй, чун гугирдчуб,
Гулхане афрухта хомуш шуданд.
Як-ду рузам дар чаҳони зишту хуб,
Неку поку беҳтару воло буданд.

Як-ду рузе рузгорон созгор,
Бо мани масти чаҳоннодида буд.
Як-ду рузе аз чавонй комгор,
Дил муҳаббатҳои у варзида буд.

Бар китоби умри ман рузе ачал,
Нуқтаи таммат гузорад беибо.
Бок набвад, гар зи умрам соате,
Монда бошад дар дили як ошно.
Соли 1977.