ДАР СИЮМИН БАҲОРИ ХЕШ

Як баҳорон ман ба дунё омадам,
Ҳамчунон як лолаи нав бар чаман.
Сй баҳор аз дасти гулчини ачал,
Монда эмин лолаи ҳастии ман.

Об ояд ҳар гаҳе бар чуи хушк,
Ҳар баҳорон руҳи нав ояд ба тан.
Маст ояд булбуле бар шохсор,
Месарояд мурғаки илҳоми ман.

Духтаре аз чомааш берун шавад,
Мисли руд аз банди яхҳо дар баҳор.
Гуиё ки бори аввал дидаам,
Боз мегардад дили ман беқарор…

Гар ба зоҳир ҳамчу гул бишкуфтаам,
Нестам фориғ зи хори зиндагй.
Гоҳ бошад дар баҳорон ҳам хазон,
Ман ҳам огоҳам зи кори зиндагй.

…Як баҳорон ман ба дунё омадам,
Ҳамчунон як лола, аммо ҳасрато:
Як баҳорон меканад бо решааш,
Дасти гулчин лолаи умри маро.
Соли 1985.