четверг, 30 октября 2008 г.

БА ИШҚАТ МЕКУНАМ БОВАР

Ту аз дирузи ман огаҳ,
Ту аз имрузи ман огаҳ.
Ту ашъори маро хонй,
Ту асрори маро донй.

Вале чун мисраи Бедил,
Барои дил муаммой.
Ки дорад чилваи қадат,
Сад асрореву маъное.

Ҳаводонони чашми ман,
Набишносанд вазъатро.
Ки дар хуршеди ту сармост,
Дар ялдои ту гармо…

Бигирад лулии дастам,
Кафи дасти сафедатро.
Надонад фоли ҳолатро,
Зи оянда умедатро.

Ту аз дирузи ман огаҳ,
Надонам ҳоли дирузат.
Ту аз имрузи ман огаҳ,
Надонам ҳоли имрузат.

Вале ҳар гаҳ ки мебусам,
Лаби аз шаҳд ширинтар.
Зи лаззат чашм пушида,
Ба ишқат мекунам бовар!

Соли 1987.

Комментариев нет: