Рақс кун бо ҳар кй мехоҳад дилат

Ишқи ман қадре надорам пеши ту,
Пеши дигарҳо бирав ту баъди ин.
Мон, ки дар танҳой сузам зори зор,
Рав ба ағёрам бишав ёри қарин.

Масти чоми навчавонй айш рон,
Рақс кун бо ҳар кй мехоҳад дилат.
Ман ҳам оҳанги дигар сар мекунам,
Меканам дил аз туву аз маҳфилат.

Хуб медонам, ки бе ман хуштарй,
Дарбеҳи ночой ҳастам дар барат.
Розу шеърамро дигар қимат намонд,
Чо намеёбам дигар дар бистарат.

Бок набвад, хотиратро чамъ дор,
Ман нахоҳам шуд ширеши доманат.
Балки мехоҳам чавони содае,
Дуст дорад, дуст дорат чун манат.

Лек медон, эй азизи мусияҳ,
Муйи испедам нишони заъф нест.
Баъди ту танҳо нахоҳам монд, чун,
Бар сари ҳар муйи ман ҳам маъшуқест.
21 августи соли 2003, Хучанд.