ИМТИҲОНИ БАНДАГОН

Рузаи фархундагон, хуш омадй,
Имтиҳони бандагон, хуш омадй.

Тира будй бо дусад хуршед умр,
Эй чароғи зиндагон, хуш омадй.

Мо чу сагҳо бастаи занчири нафс,
Хочаи ин бандагон, хуш омадй.

Иблис аз руи ту нобино шуда,
Машриқи тобандагон, хуш омадй.

Эй басо санги диле мум кардай,
Нексози гандагон хуш омадй.

Чураё, бар даргаҳи султони ҳақ,
Бо ҳама шармандагон, хуш омадй.
ОМАДАНД
Зиндадилон, зиндадилон омаданд,
Марду занон, пиру чавон омаданд.

Мардуми аз дида ниҳоне буданд,
Хонаи худ боз аён омаданд.

Хок ба чашмони ҳасудон заданд,
Сураи ихлос дамон омаданд.

Беҳтару меҳтар бишавад ин Ватан,
Суи меҳан чумла меҳон омаданд.

Ваҳдати Точик абадзинда бод,
Чумла маҳал қуввати он омаданд!

Душмани сулҳ аст дигар шармсор,
Толиби он хурду калон омаданд.

Сулҳ пазируфт чу Эмомалй,
Носири у халқи чаҳон омаданд.

Зулмат аз ин марз ба якбора рафт,
Нурии ҳақ нурфишон омаданд.

Чони наве боз ба чисмам давид,
Чониби чон Тураи чон омаданд.
Соли 1997.